បរទេស ៖ យោងតាមប្រភពព័ត៌មានពី Financial Times បានរាយការណ៍ថា ធនាគារ កណ្តាល ចិន បាន បញ្ចេញ ថវិកា តែ មួយ ចំណែកប៉ុណ្ណោះ ពី មូលនិធិ ដើម្បី ជួយ សង្គ្រោះ អ្នក អភិវឌ្ឍន៍ អចលនទ្រព្យ ខណៈ អាជ្ញាធរ ជួបផលលំបាក ក្នុង ការ កាត់ បន្ថយ ផ្ទះ ដ៏ច្រើន សន្ធឹកសន្ធាប់ដែល លក់មិនចេញ។
កាលពីខែឧសភា ទីក្រុងប៉េកាំងបានបង្ហាញផែនការមួយសម្រាប់ធនាគារកណ្តាលចិន និងធនាគាររដ្ឋក្នុងការផ្តល់ឥណទានរហូតដល់ ៥០០ ពាន់លានយ័ន (៧០ ពាន់លានដុល្លារ) ដើម្បីជួយដល់ក្រុមហ៊ុនរដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ទិញអចលនទ្រព្យដែលលក់មិនចេញ។ យ៉ាងណាមិញ តួលេខចុងក្រោយបំផុតបានបង្ហាញថា ធនាគារកណ្តាលចិន PBoC បានបញ្ចេញកម្ចីត្រឹមតែ ២៤,៧ ពាន់លានយ័នប៉ុណ្ណោះ (៣,៤ ពាន់លានដុល្លារ) ហើយធនាគារសន្យាថានឹងពន្លឿនកម្មវិធីក្នុងខែនេះ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ របាយការណ៍រូបិយវត្ថុធនាគារកណ្តាលសម្រាប់ត្រីមាសទី ២ បង្ហាញថា គិតត្រឹមតែខែមិថុនា ប្រាក់កម្ចីត្រឹមតែ ១២,១ ពាន់លានយ័នប៉ុណ្ណោះ (១,៦ ពាន់លានដុល្លារ) ត្រូវបានដកចេញពីចំនួនសរុប ២៤,៧ ពាន់លានយ័ន។
លោក Lisheng Wang សេដ្ឋវិទូចិននៅក្រុមហ៊ុន Goldman Sachs បានលើកឡើងថា ការអនុវត្តគឺជាឧបសគ្គមួយ ខណៈដែលធនាគាររដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ និងអ្នកផ្សេងទៀតជួបផលលំបាកក្នុងការយល់ព្រមលើតម្លៃអចលនទ្រព្យ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ការកើនឡើងយឺតគឺជាលទ្ធផលនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អាជ្ញាធរក្នុងការរក្សាស្ថិរភាពទីផ្សារអចលនទ្រព្យ ដែលបានធ្វើឱ្យទំនុកចិត្តចុះខ្សោយ ដោយសារទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពលរដ្ឋភាគច្រើនបានមកពីអចលនទ្រព្យ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ទោះបីជាមានការឆ្លើយតបគោលនយោបាយរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងដែលបានសង្កត់ធ្ងន់លើការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីផ្អែកលើទីផ្សារតាមរយៈប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេបានជួបប្រទះនឹងលក្ខខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ចដ៏លំបាក។
កាលពីដំបូង ទីផ្សារបានស្វាគមន៍ចំពោះកម្មវិធីផ្តល់ប្រាក់កម្ចី ដោយសារគោលនយោបាយនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍នៅក្នុងទីផ្សារអាចជួយរដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ទៅលើការទិញលំនៅដ្ឋានដែលលក់មិនចេញ ហើយវាគឺជាជំហានមួយក្នុងទិសដៅត្រឹមត្រូវ។ យ៉ាងណាមិញ ទីផ្សារលំនៅដ្ឋានដែលលក់មិនចេញគឺធំខ្លាំងណាស់។ Goldman Sachs បានប៉ាន់ប្រមាណថា ចំនួនលំនៅដ្ឋានថ្មីៗរបស់ចិនអាចកើនឡើងដល់ទៅ ៣០ ដងពីការលក់ប្រចាំខែជាមធ្យម ហើយរដ្ឋាភិបាលអាចនឹងត្រូវចំណាយ ៧,៧ ទ្រីលានយ័ន ដើម្បីឈានដល់កម្រិតលក់ប្រចាំខែជាមធ្យមដូចកាលពីឆ្នាំ២០១៨។
លោក Zichun Huang និង Julian Evans-Pritchard មកពីស្ថាប័ន Capital Economics បានលើកឡើងថា ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលត្រូវប្រើប្រាស់រហូតមកដល់ពេលនេះនៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជួយសម្រួលខ្លាំងទៅលើហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នកអភិវឌ្ឍន៍ និងតម្រូវការផ្ទះទាំងមូលនោះទេ។ បន្ថែមពីនេះ កម្មវិធីផ្តល់ប្រាក់កម្ចីដែលមានគោលដៅស្រដៀងគ្នាសម្រាប់ទីផ្សារអចលនទ្រព្យ និងវិស័យផ្សេងទៀតបានទទួលរងនូវការអនុម័តយឺត ដោយបង្កើតជាចម្ងល់អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃគោលនយោបាយជំរុញទឹកចិត្តរបស់ទីក្រុងប៉េកាំង។ អ្នកវិភាគបានលើកឡើងថា បញ្ហាមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាទាំងអស់គឺវិធានការណ៍នេះដែលពឹងផ្អែកទៅលើការរំពឹងទុកថា លទ្ធផលដែលបានពីការដាក់ផ្ទះជួលនឹងមានអត្រាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្របដណ្តប់លើការចំណាយសម្រាប់ធនាគាររដ្ឋ៕
